Szklana Pułapka 3

Kowalsky

Pamiętacie Johna McLane’a? Żaden z niego błyskotliwy gaduła ani James Bond. Nie ma klasy, nie zna się na rodzajach win, nie zna kung fu i nie nosi peleryny. Nie jest typem uwodziciela i nie ma mnóstwa cudownych wynalazków

To prosty gliniarz, który robi to, co do niego należy. No, czasem przekracza swoje uprawnienia, ale wyłącznie w słusznej sprawie. Nie inaczej jest i tym razem, gdy w Nowym Jorku pojawia się szaleniec terroryzujący miasto. Wstrętny bombiarz gra z naszym bohaterem w okrutną grę, której stawką jest życie niewinnych.

Wątek motoryzacyjno komunikacyjnych w tym filmie jest nie do pogardzenia. Bohaterem jest tu bowiem bezbronna, przeludniona i - przede wszystkim - zakorkowana metropolia. Nowy Jork. Miasto, gdzie szybciej można gdzieś dobiec niż dojechać. Zasnuty smogiem moloch.

I na koniec drobna uwaga. O ile w oryginale film nazywa się nieco inaczej (Die Hard: With a Vengeance), to nasz dystrybutor nie bawiąc się w niuanse tłumaczenia postawił na sprawdzony tytuł „Szklana Pułapka”. Niestety, angielskie „Die Hard” nie ma nic wspólnego ani ze szkłem, ani z pułapką. Przypomina mi się tłumaczenie „Dirty Dancing” (Wirujący Seks), „Terminatora” (Elektroniczny morderca) i „Evil Woman” (Twarda Laska). Ech.



(Die Hard: With a Vengeance) USA 1995 reż. John MacTiernan



Cytat:

- A nie mówiłem, że najszybciej na południe przebijemy się Dziewiątą Aleją.

- Akurat, wiem, co robię.