Lokata kapitału

Przemek Jurek

Ostatnie lata to okres triumfalnego powrotu samochodów wyprodukowanych w czasach jedynie słusznego ustroju. Jest to powrót może niekoniecznie na drogi (nie wszystkie auta udałoby się uruchomić i nie wszystkie warto byłoby uruchamiać), ale na pewno na łamy czasopism, strony w Internecie i do programów w telewizji, takich jak na przykład moje ulubione „Legendy PRL-u” w TVN Turbo.

Lubię „Legendy PRL-u” i zachęcam Państwa do oglądania tego programu. Moje zapewnienia, że nie biorę od TVN Turbo pieniędzy za promocję ich ramówki wypadną zapewne mało wiarygodnie, ale taka jest najszczersza prawda: nie biorę od nich złamanego grosza. „Legendy PRL-u” lubię i reklamuję za darmochę, bo program jest świetnie prowadzony i - co najważniejsze - wciąż zaskakuje. Kiedy widz nabiera pewności, że widział już absolutnie wszystko (samochody nasze, naszych sąsiadów, auta specjalne, ciężarowe, motocykle, a nawet lokomotywy), nagle pokazują mu wóz wyprodukowany 40 lat temu w jednym egzemplarzu przez inżyniera lotnictwa, który to wóz wygląda jak wzięty wprost z rysunku Giorgetto Giugiaro, jest zbudowany ze specjalnych kompozytów i w dodatku ma na masce znak Volkswagena, przyznany oficjalnie przez fabrykę z Wolsburga. Takie rzeczy! I to w naszym kraju! „Legendy PRL-u” warto więc oglądać, bo nie dość, że uczą i bawią, to jeszcze pozwalają poczuć coś na kształt dumy z naszej motoryzacyjnej historii, a jest to uczucie nad wyraz deficytowe. Nic, tylko korzystać.

Na program Patryka Mikiciuka warto też spojrzeć z perspektywy szerszej i - że tak powiem - odrobinę bardziej zorientowanej na korzyści materialne. „Legendy PRL-u” dają nam przecież wprost do zrozumienia, że pojazdy, którymi się dziś poruszamy, można by potraktować jako nienajgorszą lokatę kapitału. Skoro ekscytujemy się doskonale zachowanym maluchem czy dużym fiatem, dlaczego za pół wieku nie mielibyśmy się ekscytować (my albo nasze wnuki) doskonale zachowanym seatem ibizą? Albo skodą fabią? Trzeba by tylko kupić fabrycznie nowy wóz, albo najlepiej kilka różnych, dobrze sprawdzonych, nie jeździć nimi, garażować, konserwować, ogrzewać i dbać jak o własną rodzinę albo i lepiej. A w roku 2060 wyprowadzić z ukrycia, wystawić na aukcję i skosić taki pieniądz, żeby spokojnie zrezygnować z renciny, którą będzie nas upokarzał ZUS lub to, co do tamtego czasu z niego pozostanie. Kupno paru samochodów to oczywiście ambitny plan, ale myślę, że z czasem się opłaci. Zresztą - nie kupujmy nic nowego, pieśćmy i szanujmy to, co mamy. Nie narzekajmy na te golfy, astry i focusy, naprawiajmy je cierpliwie, remontujmy, wymieniajmy regularnie olej, a one kiedyś odpłacą nam za wszystko z nawiązką i dadzą na starość wikt i opierunek.

A jakiś inny Mikiciuk z innego TVN Turbo będzie je pokazywał i mówił: Pojazdy z początku wieku miały dusze. A teraz? Teraz wszędzie te latające spodki i teleportery…