Fot. Tomasz Puchalski

Monsieur Citroen C5 III

Tomasz Puchalski

W topowej wersji, z 240-konnym dieslem V6 pod maską, C-piątka puka do bram klasy premium. Żaden z jej bezpośrednich konkurentów nie może się pochwalić równie potężnym źródłem napędu. Żaden też nie kosztuje aż tyle. Czy warto w salonie Citroena zostawiać pieniądze, które wystarczyłyby na zakup zdecydowanie bardziej prestiżowego samochodu?

Nie dla każdego

Jestem w stanie wyobrazić sobie potencjalnego klienta. Osobę, która jesień życia ma tuż za progiem, swoje w życiu przeszła, swoje odłożyła i nie musi markowymi ciuchami cerować braków w ego. To esteta i smakosz. Taki, co to już wie co lubi i dlaczego, a nie chce uganiać się za trendami, które często prowadzą na manowce. Bo przecież nie wszyscy chcą samochodu, który musi sprawnie pokonywać slalomy, ma być funkcjonalny jak szwajcarski scyzoryk, czy oferować w drugim rzędzie tyle miejsca, by móc zapraszać tam koszykarzy. Te i inne wartości są łatwo mierzalne i łatwo przyporządkować im odpowiednią liczbę punktów. Te punkty decydują potem o tym, że jakieś tam auto zwycięża porównanie w jakiejś tam gazecie. Zmierzone i obiektywnie ocenione, a w zasadzie odbębnione. W efekcie Superb może wygrać z klasą E Mercedesa, a BMW okaże się gorsze od Hyundaia. C-piątka nie wygra żadnego starcia na punkty. Nie ma największego bagażnika, nie grzeszy przestronnością, a za wersję 3.0 HDI każą sobie słono płacić. Tyle, że nie dla wszystkich te cechy są istotne. Dzisiaj coraz trudniej o samochód, którego podwozie ma przede wszystkim troszczyć się o komfort pasażerów. Te, które kiedyś „bujały się” jak łajby na oceanie, albo były „po francusku” miękkie jakoś wyginęły. A sam znam osobiście paru osobników, którzy takie samochody zwyczajnie lubią. Teraz nawet Francuzi budują auta zestrojone „po niemiecku” sprężyście (czyli twardo). Oczywiście, bezpieczeństwo i inne takie, to wygodne wytłumaczenie. Teraz mamy jednak całkiem sprawną elektronikę (ESP), która potrafi zdusić ciągoty do wędrówek samochodu poza asfalt. Chodzi więc raczej o to, że taki samochód nie wygra w mediach starcia na najlepszy czas okrążenia, najszybszy przejazd między pachołkami, czy tzw. prowadzenie się. Nie wygra, zatem ci, co to obejrzą, przeczytają, czy posłuchają pobiegną radośnie do salonów, ale tych konkurencji. Tych z podium. Z największą liczbą punktów. Ale jeśli wiesz czego chcesz, nie musisz sugerować się rankingami. Jeśli szukasz bajecznego komfortu resorowania, mocnego napędu spiętego z inteligentnym automatem i sporej porcji indywidualizmu - Citroen ma coś dla ciebie.

SpĂŠcialitĂŠ de la maison

Ekscentryzm ta marka ma w genach. C5 nie szokuje tak, jak czyniły to legendarny DS czy Cx, ale mimo wszystko na pierwszy rzut oka widać, że to Citroen. Długi przedni zwis, krótki tył i charakterystyczna, nigdzie indziej nie spotykana, wklęsła tylna szyba. We wnętrzu także jest „inaczej”. Morze przycisków początkowo onieśmiela. Zwłaszcza, że część z nich ulokowano na nieruchomej, centralnej części kierownicy. Obraca się tylko jej wieniec. Ogromny fotel jest bardzo wygodny. Po jego prawej stronie, na centralnym tunelu zlokalizowano centrum sterowania hydropneumatycznym zawieszeniem. To właśnie clou C-piątki. Po pierwsze, możemy regulować prześwit samochodu. Dla „bajeru” położyć na postoju samochód niemal na asfalcie, albo pokonując jakiś leśny dukt (lub wysoki krawężnik) podnieść auto parę centymetrów w górę. Oczywiście bez względu na obciążenie prześwit jest zawsze taki sam. Po drugie i najważniejsze. Dopracowywany przez dekady system zawieszenia oparty na stalowych kulach wypełnionych azotem (to on przejmuje rolę sprężyn i amortyzatorów) jest po prostu fantastycznie komfortowy. Przenosi nadwozie i pasażerów nad nierównościami z anielską wprost troską. To łatwo docenić zwłaszcza na naszych, dziurawych drogach. Obojętnie, czy będzie to torowisko, czy „tarka” przed skrzyżowaniem, czy też jakaś wystająca studzienka, w kabinie raczej jej nie poczujemy. Naprawdę fajne. Należy tylko przestawić się na ogólnie specyficzny rodzaj „powożenia” C-piątką. Czasami, kiedy na przykład ostro startujesz spod świateł, masz wrażenie jakbyś stał za sterami szybkiego jachtu motorowego. Dziób wyraźnie się unosi. Podczas zdecydowanego hamowania natomiast idzie w dół. To wszystko trwa ułamki sekund, bo elektronika stara się skompensować te siły i usztywnia układ tam gdzie trzeba. Nie jest niestety na tyle szybka, żeby całkowicie wyeliminować wszystkie niepożądane zachowania. Świetnie za to udaje się jej stabilizować samochód podczas szybkiego pokonywania zakrętów. Karoseria praktycznie się nie przechyla. A ekspresowe podróże to kolejne spĂŠcialitĂŠ de la maison tej francuskiej limuzyny. Szemrzący pod maską diesel zawsze ma odpowiedni zapas mocy i idealnie komponuje się z 6-biegowym automatem. Nic tylko jechać i jechać...

Czy warto? Jeśli stan dróg doprowadza cię do pasji i szukasz jakiegoś antidotum, to C-piątka będzie dobrym lekarstwem. 3.0 HDI jest drogie, ale z drugiej strony mamy kompletne wyposażenie i agregat bez kompleksów na lewym pasie autostrady. Może więc zapomnieć o uprzedzeniach, radach tych, co to wiedzą lepiej i posłuchać siebie?