Audi A4 (2000-2004)

Marcin Majski

Audi A4 słynie z doskonałej jakości wykonania, jednak nie jest aż tak bezawaryjnym autem, jak zwykło się sądzić...

Założeniem projektantów drugiej generacji A4 było stworzenie auta jeszcze lepszego i nowocześniejszego. Stylistyka nowego A4 mocno nawiązywała do modelu A6 wprowadzonego w 1997 r. Można to zauważyć patrząc na tył samochodu. W ten sam sposób podniesione tylne lampy, podobna linia dachu i zderzaki pozbawione listew. Z przodu zastosowano przeźroczyste klosze reflektorów.

Oferta jednostek napędowych jest wzorowa. I w zasadzie nie ma tu żadnych słabeuszy. Najmniejszym silnikiem benzynowym jest 1.6 (102 KM), następnie pięciozaworowy 2.0 (130 KM), który zastąpił wolnossącą jednostkę 1.8 o mocy 125 KM krytykowaną za słabą kulturę pracy. Oczko wyżej uplasował się znany z poprzedniej generacji turbodoładowany 1.8-litrowy o mocy 150 KM. Ponadto w ofercie znalazły się godne polecenia sześciocylindrowce 2.4 (165 KM) oraz 3.0 (220 KM).

Oferta diesli była uboższa. Najsłabszy był 1.9 o mocy 130 KM. Stosowanego poprzednio 2.5-litrowego diesla przekonstruowano, zwiększając jego moc do 155 KM oraz wprowadzono najmocniejszą wersję 180-konną. Oba silniki zapewniają autu wręcz sportowe osiągi i potężny moment obrotowy (w przypadku mocniejszej odmiany 370 Nm dostępne jest w zakresie 1500-2500 obr./min, a to zapewnia doskonałą elastyczność). Najmniejszy 1.9-litrowy jest częściej spotykany na giełdach, ale w jego przypadku odczuwa się tzw. dziurę związaną z turbodoładowaniem. Silnik ma 310 Nm. To dużo - i choć uzyskiwany jest już przy 1900 obr./min, często zdarzało się, że podczas ruszania silnik po prostu gasł. Problem polegał na tym, że turbina nie była w stanie zbyt szybko się rozkręcić.

Dla przywiązujących uwagę do dobrych osiągów i wyśmienitej kultury pracy polecane są silniki 2.4 i 3.0 - nie dość że już od najniższych obrotów są dynamiczne, to jak na jednostki benzynowe są niezwykle elastyczne i ciche. Trochę przeszkadzać może w ich przypadku zużycie paliwa, które w mieście może wynieść odpowiednio 12 i 13,5 l/100 km, ale kto by się tym przejmował płacąc za używane auto ok. 50-60 tys. zł.

Oprócz dobrych silników Audi oferuje znakomitą jakość wykończenia, choć i tutaj pewien odsetek użytkowników miał małe zastrzeżenia np. co do jakości podłokietnika, w którym dość często dochodziło do ułamania zawiasów. Generalnie plastiki są dobrej jakości, a wąskie szczeliny podkreślają dbałość o jakość. Podczas przejeżdżania przez nierówności w aucie nie słychać żadnych podejrzanych stuków.

Skrzynia biegów jest precyzyjna, a drogi lewarka są bardzo krótkie. Wizerunek ten psuje jednak układ jezdny. W zasadzie trudno się tu do czegoś przyczepić, bo auto bardzo pewnie pokonuje zakręty, a kołysanie nadwozia po przejechaniu pofałdowanego odcinka drogi w porównaniu do poprzednika zostało wyeliminowane. Zawieszenie jest jednak za twarde. Nie ma tej miękkości, którą charakteryzują się BMW 3 E46 czy VW Passat B5.

Prawie wszystkie oferowane auta na giełdach mają bardzo bogate wyposażenie, ponieważ takie elementy jak automatyczna klimatyzacja, zdalnie sterowany centralny zamek czy elektryczne szyby, nie wspominając o poduszkach powietrznych i ABS należały do wyposażenia standardowego.

A4 nie należy do awaryjnych samochodów, ale daleko mu do choćby Toyoty. Najczęstsze usterki dotyczą hamulców, dwumasowego koła zamachowego, a w wersji 1.9 TDI uszkodzają się korki wlewu oleju. Występują też uszkodzenia elektronicznych pomp paliwowych, psują się immobilizery. Mogą pojawić się wreszcie problemy ze szczelnością hydrauliki sprzęgła. Z warsztatów ASO napływały informację o wadliwym działaniu klimatyzacji. Najczęściej wymieniano w niej sterownik, czujnik temperatury zewnętrznej i wewnętrznej. Bardzo często trzeba było wymieniać żarówki w światłach postojowych. W silnikach 1.8 T uszkadzają się cewki zapłonowe.