Lancia Kappa (1994-2000)

Marcin Majski

To duże i komfortowe auto upodobał sobie w 1994 roku rząd. Czarne Kappy były wtedy symbolem władzy. A jak jest teraz?

Kappa jest konkurentem Mercedesa klasy E, Audi A6 czy BMW serii 5. Po klasycznej sylwetce widać, że projektowana była w oparciu o tradycyjne gusta dla ludzi nie lubiących eksperymentów stylistycznych. Uczucie masywności potęguje gruby tylny słupek, a chromowana atrapa chłodnicy nadaje autu trochę szlachetności.

Bardzo udanie zaprojektowano deskę rozdzielczą. Do dziś prezentuje się wyśmienicie i jest taka właśnie, jak być powinna - szeroka, z dużym wyświetlaczem komputera pokładowego, wyłożona imitacją drewna. Poduszka dla kierowcy była w standardzie, a dla pasażera można było zamówić za dopłatą, co jak na rok 1994 wcale nie było taką oczywistością.

We wnętrzu pasażerowie odnajdą mnóstwo miejsca, zaś na tylnej kanapie można podróżować iście po królewsku. Wszystko to dzięki temu, że Kappa od swojej poprzedniczki Themy jest szersza o 7 cm i dłuższa o ponad 8. Bardzo pojemny jest bagażnik - 565 l to pojemność, która w zupełności wystarczy na wakacyjne wojaże dla całej rodziny. Wprawdzie tylnej kanapy złożyć nie można, jednak w tylnym oparciu jest otwór, które umożliwia przewożenie dłuższych przedmiotów, np. nart.

Jako przedstawiciel klasy średniej wyższej Kappa musiała czymś szczególnym zaskoczyć klientów. I tak parę słów należy się systemowi elektroniczno-diagnostycznemu. Po przekręceniu kluczyka w stacyjce w ciągu paru sekund otrzymujemy informację, czy wszystko w aucie jest w porządku. Informacje dotyczą m.in. pozamykanych drzwi, sprawnych reflektorów, odpowiedniego poziomu płynów czy odpowiedniego ciśnienia powietrza w oponach. Łącznie regulowanych jest aż 17 funkcji pojazdu, a ewentualne usterki wyświetlane są aż w pięciu językach.

Stosowane silniki w Kappie to mocne jednostki cztero-, pięcio- i sześciocylindrowe.

Słabszymi silnikami benzynowymi były 2.0 145 KM oraz 2.4 175 KM, oba pięciocylindrowe, z czterema zaworami na cylinder. W zupełności wystarczają do codziennej jazdy, niestety zadowalają się sporymi dawkami paliwa (średnio 9,5 i 10,1 l/100 km). Mocniejszymi "benzynowcami" były czterocylindrowy 2.0 z turbodoładowaniem o mocy 205 KM oraz topowy sześciocylindrowy o pojemności 3 litrów i mocy 204 KM.

Początkowo dostępny był jeden diesel - pięciocylindrowy 2.4 o mocy 124 KM. Jakiś czas później do oferty dołączył sportowy diesel 2.4 JTD (CommonRail) o mocy 136 KM. Był to zarazem motor bardzo dynamiczny, elastyczny i do tego bardzo oszczędny, bo zużywający tylko 7,5-8 l/100 km.

Na giełdzie Kappa spotykana jest bardzo rzadko, ale jeśli już, to w wersji sedan. Dużo rzadziej spotkamy kombi (SW - Station Wagon), a już prawdziwym rodzynkiem jest wersja coupe, którą wyprodukowano tylko w kilku tysięcach egzemplarzy. Warto nadmienić, że w wersji kombi montowany był seryjnie nivomat, czyli hydropneumatyczny, samopoziomujący system zawieszenia, którego zadaniem było zagwarantowanie stabilnego trzymania się drogi oraz wzrastające działanie tłumiące przy zwiększającym się obciążeniu.

Mimo wysokich aspiracji i naszpikowania auta elektroniką, Kappie nie udało się zawojować rynku aut klasy wyższej. Zabrakło tak ważnego w tej klasie prestiżu, jakości i niezawodności. Co do komfortu jazdy naprawdę nie ma do czego się przyczepić - zawieszenie miękko i delikatnie unosi nas nad wszelkimi nierównościami. Jednak na elementach plastikowych oraz tapicerce szybko widać ślady zużycia. Co do jakości materiałów, to tworzywo przypominające drewno na desce rozdzielczej dość szybko ulega zmatowieniu i często się zdarza, że na polskich drogach po prostu skrzypi.

Większą uwagę należy poświęcać poziomowi oleju w silnikach - wymieniać należy go nie później jak po każdych 2 tys. km. Pasek rozrządu (mimo że producent zaleca jego wymianę co 105 tys. km), należy wymienić już po ok. 60 tys., a koszt takiej wymiany w ASO w robocizną i częściami to ok. 1300 zł.

Auto boryka się z wieloma drobnymi usterkami elektrycznymi - niedziałającymi elektrycznymi podnośnikami szyb czy przyciskami na tablicy rozdzielczej. W zawieszeniu już standardowo wybiciu ulegają silentbloki wahaczy wzdłużnych oraz łączniki stabilizatora. Trzeba też baczną uwagę zwrócić na sprzęgło. Koszt jego wymiany w ASO to ok. 2200 zł.

Zakup Kappy warto rozważyć głownie z końca okresu produkcji, właśnie w wersji 2.4 JTD - za roczniki 1999/2000 trzeba zapłacić ok. 21-24 tys. zł.