Nissan 200SX (1993-99)

Marcin Majski

Sportowy model 200SX oznaczany wewnętrznie jako S14 produkowany w latach 1993-1999 był ostatnią generacją tego kultowego auta w Europie. W Japonii wprawdzie pojawił się następca, model S15, jednak w Europie spotkanie go na drogach graniczy z cudem. Jak więc jeździ się ostatnim 200SX?

Szczególnie ładnie wyglądają auta po face liftingu przeprowadzonym w 1997 r. Ich wygląd zewnętrzny jest dużo bardziej agresywny, szczególnie dzięki groźnie wyglądającym płaskim przednim reflektorom. Auto jak na rasowego „sportowca” przystało ma 1.29 m wysokości. Nie będzie się zatem wsiadało do niego tak łatwo. Maska przebiega bardzo nisko i jest długa, co nie dziwi bowiem silnik umieszczony jest wzdłużnie i musi znaleźć się tam dodatkowo miejsce na dużą turbinę. Tył auta to szeroki pas świetlny, w większości wersji z fabrycznym spojlerem.

Wnętrze to typowa konfiguracja 2+2. Z przodu wygodnie zasiądzie dwójka dorosłych, tył nadaje się tylko do przewożenia dzieci. Mało jest schowków, muszą wystarczyć nam jeden niewielki schowek w desce rozdzielczej po stronie pasażera i małe kieszenie zlokalizowane w drzwiach. Fotele przednie są wyśmienite. Gwarantują dobre trzymanie boczne, są wygodne i trwałe. Po zajęciu miejsca roztacza się przed nami uporządkowana deska rozdzielcza. Dostęp do wszystkich przycisków i dźwigienek nie pozostawia nic do życzenia. Kierownica i lewarek są skórzane. Pracy pięciobiegowej skrzyni biegów należą się najwyższe noty. Precyzyjna, o krótkich skokach i trwała. Klienci mieli do wyboru także 4-stopniową automatyczną, ale nie pasuje ona najlepiej do charakteru tego auta.

W 200SX dostępny był jeden dwulitrowy, czterocylindrowy silnik z turbodoładowaniem i czterema zaworami na cylinder. Wystarczy tylko lekkie wciśnięcie gazu, żeby poczuć ogromną moc. Duży ukłon należy się specjalistom od akustyki, którzy zadbali o specjalny gang pracy silnika, piękny basowy dźwięk. Samochód już od najniższych obrotów nie przyspiesza, a rwie niczym oszalały. Po 7.5 s na liczniku mamy 100 km/h, a i później auto ma jeszcze wiele do powiedzenia. Dodajmy, że powyżej 200 km/h ma wciąż odczuwalne przyspieszenie, aż do 235 km/h.

W samych superlatywach należy wypowiadać się o elastyczności. Jadąc na piątym biegu 80 km/h, chcąc wyprzedzić jadący przed nami pojazd, można to zrobić szybko nie redukując biegu. Duża w tym zasługa wysokiego momentu obrotowego, który co prawda swoją maksymalną wartość 265 Nm osiąga dopiero przy 4800 obr./min, ale znaczna jego część dostępna jest już powyżej biegu jałowego. Turbina zastosowana w silniku to nietypowa konstrukcja. W tradycyjnej turbinie maksymalne sprężanie następuje mniej więcej w środkowym przedziale obrotów. W tej zastosowanej w 200SX ciśnienie ma cały czas tę samą wartość, jest stałe w całym zakresie obrotów. Dzięki takiemu rozwiązaniu silnik jest elastyczniejszy, ma dużo mocy już od najniższych obrotów i nie następuje zjawisko tzw. turbodziury. Zaskakująco niskie jak na auto o takich osiągach jest zużycie paliwa. Średnio przy dynamicznej jeździe auto spala ok. 12.5 l na 100 km. Na trasie przy prędkościach 90-100 km/h 200SX zadowala się ok. 8 l.

Układ napędowy Nissana to prawdziwa klasyka. Silnik z przodu, napęd tylny. Mimo dużej mocy samochód zadziwiająco pewnie się prowadzi. Przyspieszenie odbywa się bez żadnych poślizgów. Oczywiście, jeśli przesadzimy z dodaniem gazu auto szybko stanie się nadsterowne i wówczas tylko wprawna reakcja kierowcy może uchronić auto przed wypadnięciem z zakrętu. Zawieszenie przednie stanowią wahacze poprzeczne, kolumny McPhersona oraz stabilizator. Z tyłu konstruktorzy zastosowali wyszukany niezależny układ wahaczy i sprężyn. Mimo wielu wysiłków nie udało się stworzyć komfortowego coupe. Nissan jest po prostu twardym sportowcem i albo to zaakceptujemy, albo będzie nas męczyć jego ciągłe podskakiwanie na poprzecznych wybojach. W awaryjnej sytuacji będziemy zadowoleni ze skutecznego układu hamulcowego. 38.5 m wystarczy do zatrzymania ze 100 km/h. Tak dobry rezultat jest możliwy dzięki tarczom na wszystkich kołach, przy czym te na przednich są wentylowane.

Kupno zadbanego egzemplarza 200SX nie jest proste, nawet dysponując większą kwotą. Większość samochodów na rynku wtórnym ma już za sobą jeden lub więcej wypadków, wiele jest już też nadmiernie wyeksploatowanych, szczególnie tych uczestniczących w zawodach w tzw. „driftingu”. Trzeba pamiętać o prawidłowej eksploatacji turbiny. Po pierwsze po forsownej jeździe zawsze odczekajmy minimum minutę zanim wyłączymy silnik, aby turbina zmniejszyła swoje obroty jeszcze w momencie kiedy jest smarowana. Po drugie mniej więcej po 8-9 tys. km zmieniajmy olej i dobierajmy zawsze jeden z najlepszych. Trudno wymienić jakieś typowe usterki 200SX. Jeśli kupimy zadbany egzemplarz, nic poważnego, poza wymianą części i płynów eksploatacyjnych, nie powinno zaprzątać naszej uwagi. Za najmłodsze egzemplarze z lat 1999 / 2000 właściciele żądają 32-36 tys. zł, ale mimo tak wysokiej ceny bądźmy ostrożni i sprawdźmy auto jak najlepiej się tylko da. Z części zamiennych drogie wydają się być przednie amortyzatory, reszta jest w normie: klocki hamulcowe 146 zł, tarcza hamulcowa 108 zł, amortyzator przedni 648 zł, tylny 348 zł, sprzęgło kompletne 826 zł.