Fot. archiwum

BMW X5 (2000-2007)

Marcin Majski

Kiedy na początku 1998r. Mercedes „wypuścił” na rynek szlachetny samochód terenowy klasy G, BMW jako szanujący się producent i od lat największy konkurent marki ze Stuttgartu wciąż jeszcze pracowało nad swoją propozycją w klasie luksusowych samochodów terenowych. Wkrótce pojawiła się odpowiedź na klasę G. Premiera BMW X5 nastąpiła w styczniu 1999 r. na wystawie w Detroit

Tak naprawdę zarówno BMW X5 jak i Mercedes klasy G to SAV-y. Skrót SAV należy odszyfrować jako Sport Activity Vehicle. X5 to samochód przeznaczony głównie do poruszania się po asfalcie i względnie też po utwardzonych leśnych duktach. Próba poruszania się tym samochodem w prawdziwym terenie skończy się najprawdopodobniej utknięciem gdzieś w błocie. Wprawdzie układ jezdny został wyposażony w permanentny napęd na cztery koła, układ ADB (elektroniczna blokada mechanizmu różnicowego) czy też HDC (system umożliwiający bezpieczny zjazd ze wzniesienia), które stawiają X5 ponad samochodami osobowymi, ale… Każdy, kto poruszał się w trudnym terenie wie, że przydałyby się takie rzeczy jak reduktor czy też mechaniczna blokada mechanizmu różnicowego, które na pewno mogą pomóc w skrajnie trudnych sytuacjach w terenie niż wyżej wspomniane systemy.

Z zewnątrz auto wykazuje duże podobieństwo do innych modeli tej marki. Ma klasyczną „nerkę” i charakterystyczny układ reflektorów. Mimo, że auto produkowano w amerykańskiej wytwórni BMW w Spartanburgu nie odbiło się to niekorzystnie na jakości wykonania. Wnętrze urządzone zostało w iście luksusowym stylu. Wszystkie materiały wykończeniowe, szczególnie skórzana tapicerka i elementy dekoracyjne z drewna, prezentują wysoki poziom. Fotele są bardzo wygodne i mają bardzo szeroką regulację ustawień. W wielu egzemplarzach sterowanie nimi odbywa się elektrycznie. Duża przestronność w tak wielkim aucie nie powinna nikogo dziwić, ale zupełnie niezrozumiałe jest wygospodarowanie tak małej pojemności bagażnika, tylko 465 l. Maksymalną kubaturę przestrzenna jaką możemy uzyskać to 1550 l, a to wynik niezadowalający, bowiem wiele aut kombi w klasie kompaktowej może osiągnąć lepszy rezultat. Jeszcze bardziej może nas zmartwić fakt, że maksymalna ładowność wynosi zaledwie 385 kg. To czysta kpina, bowiem jadąc autem w 5 osób, może się okazać, że bagażu już nie zabierzemy.

Od samego początku stosowano tylko dwa paliwożerne silniki benzynowe: sześciocylindrowy rzędowy o pojemności 3.0 o mocy 231 KM oraz ośmiocylindrowy w układzie V 4.4 o mocy 286 KM. Jeśli już decydujemy się na silnik benzynowy, wybierzmy ten większy. Po pierwsze koszty ubezpieczenia z zakresu OC będą te same, bowiem oba mają większą pojemność niż 2.5 l. Po drugie różnica w spalaniu jest niewielka (1-2 l / 100 km), ale osiągi wersji 4.4 są odczuwalnie lepsze. X5 z silnikiem 4.4 osiąga 100 km/h już po 7.6 s, ale prędkość maksymalna nie wygląda już tak różowo - 207 km/h. Wersja benzynowa jest tak dobrze wyciszona (64 dB przy 100 km/h), że na tym polu pokonuje takie auta jak Audi A8 czy Jaguara XJ.

W 2001 r. do oferty dołączył sześciocylindrowy silnik wysokoprężny znany choćby z BMW serii 5 i 7. Była to jednostka wyposażona w nowoczesny układ wtrysku Common Rail. Cechuje się ona dobrą kulturą pracy i niskim poziomem hałasu. Chodzi tu bardziej o wrażenia słuchowe na zewnątrz pojazdu, bowiem w środku silnik jest niemal niesłyszalny. No może nie jest tak doskonale jak wersji V8, ale jak na diesla wynik jest rewelacyjny. Nawet po mroźnej nocy silnik tylko przez chwilę zdradza nam swa wysokoprężną naturę, by już po niecałej minucie nabrać wysokiej kultury pracy.

W 1999 r. w ofercie znalazła się także jednostka 4.6 o mocy 346 KM, a cztery lata później wprowadzono mocniejszy silnik Diesla o pojemności 3.0 i mocy 218 KM oraz mocniejszy silnik 4.4 320 KM.

Napęd przenoszony jest za pośrednictwem pięciobiegowej automatycznej skrzyni biegów z funkcją Tiptronic. Do jej pracy nie można mieć żadnych zastrzeżeń, biegi zmieniane są szybko i bez zbędnych szarpnięć. Ostatnią modyfikacją w zakresie silników było wprowadzenie w 2004 r. najmocniejszego 4.8-litrowego „potwora” o mocy 360 KM. Wszystkie wersje X5 mają świetny układ hamulcowy. Ze 100 km/h auto potrafi zatrzymać się już po przejechaniu 39.5 m. Biorąc pod uwagę dużą masę własną taki rezultat budzi respekt.

Ceny najtańszych używanych BMW X5 kształtują się na poziomie 43-44 tys. zł. Auto nie jest przesadnie usterkowe. Jeśli ktoś nie chce wydawać majątku na paliwo, powinien zainteresować się wersją wysokoprężną 3.0. Przy umiarkowanym jak na tę klasę i wagę auta (masa własna ponad 2 t) apetycie na paliwo, średnie spalanie oscyluje wokół 9-10 l/100 km. Jedną z wad tej jednostki są problemy z jej uruchomieniem. Winą za ten stan rzeczy obarczyć należy szwankującą pompę wstępną. Mniej więcej co 30-35 tys. km będziemy zmuszeni do wymiany klocków i tarcz hamulcowych, co jest wynikiem dość dużej wagi auta. Na forach internetowych wielu użytkowników uskarża się na częste drobne problemy układu elektrycznego, w postaci świecących się kontrolek na desce rozdzielczej. Nawet doświadczone w naprawie tych aut serwisy często pozostają bezradne w kwestii zdiagnozowania wadliwego podzespołu. Części zamienne jak należy się spodziewać tanie nie będą: klocki hamulcowe 223 zł, tarcza hamulcowa 293 zł, amortyzator przedni 794 zł, tylny 564 zł, sprzęgło kompletne 1096 zł.