Bobby Cooper jedzie po pięknej autostradzie w najlepsze, gdy coś partaczy mu się pod maską. Zjeżdża do najbliższego miasteczka i zostawia swojego pięknego mustanga pod opieką miejscowego mechanika. Nie mając nic lepszego do roboty, snuje się po ulicy, gdzie spotyka Grace. Wiadomo, co oznacza romans z cudzą żoną. Kłopoty i nieprzyjemności w pracy. Niestety, Bobbiego czeka nie tylko konfrontacja z zazdrosnym mężem. Kłopoty naszego bohatera będą piętrzyć się, aż zaczniemy mu współczuć. A Bobby, zapewniam, nie jest najsympatyczniejszym młodym człowiekiem, jakiego można sobie wyobrazić. Aha, wspominałem już, że Bobby wisi pieniądze ruskiej mafii?

O ile sama historia specjalnie oryginalna nie jest (vide np. "Samochody, które zjadły Paryż" i "Zamek" Kafki), to są co najmniej dwa powody, la których "Drogę przez piekło" zobaczyć trzeba. Po pierwsze Oliver Stone traktuje całą historię z przymrużeniem oka, jednocześnie dbając o wysmakowaną stronę wizualną - w efekcie mamy film, o jakim marzyłby pewno sam Tarantino. Po drugie aktorzy: Sean Penn, Nick Nolte, John Voight i roznegliżowana J.Lo. Ale moim faworytem jest absolutnie przerażający Billy Bob Thornton jako demoniczny mechanik.

Kto raz ten film widział, bez przeglądu w trasę nie ruszy!

(U turn) USA 1997 reż. Oliver Stone

Cytat:

- Słuchaj ty zakuta pało

- O nie! To ty mnie posłuchaj, miejski, durny dzwońcu. Wisisz mi forsę i póki jej nie dostanę, ten samochód nigdzie nie pojedzie. Kapewu?

SZUKAJ

NASZE GAZETY