Dawno Temu W Ameryce

Kowalsky

Karawanem podjadą pod więzienie koledzy. W karawanie, jak to w karawanie, znajdziemy w nim trumnę. A w trumnie nagą piękność. Żywą. Limuzyna. To nią pojadą pani i pan do restauracji, którą ten pan kazał otworzyć dla pani. Będą grały skrzypce póki pan nie zgwałci pani. Potem kierowca limuzyny powie, że nie chce pieniędzy. Inna scena: drewniane molo. Pędzi nim przedwojenny automobil. Samochód nie zatrzymuje się. Idzie pod wodę. Wszyscy wypływają na powierzchnie. Nikt nie może zrozumieć decyzji kierowcy. Kierowca nic nie tłumaczy. A dla widza wszystko jest jasne. No i finał. Śmieciarka kontra wymuskany facet w smokingu. Jedna z najbardziej zagadkowych scen w historii kina. James Woods Za Drzwiami Actors Studio zwierzył się: „Potrzebowałem dublera, nic więcej nie mogę powiedzieć.”



Tak, Dawno temu w Ameryce to, również, film samochodowy. Być może mechanika pojazdów nie dominującą kwestią, która zajmuje reżysera. Za dużo tu jednak ikonicznych scen z udziałem czterokołowców, by pominąć milczeniem ten obraz w naszym kąciku.

To po prostu jeden z tych filmów, dla których warto było wynaleźć kino. Kropka.



Dawno temu w Ameryce (Once Upon A Time In America) Włochy / USA, 1984 reż. Sergio Leone



Cytat:

- Gdzie chce pan jechać?

- Bez znaczenia. Najbliższym kursem.

- Do Buffalo?

- Bilet w jedną stroną proszę.