Editors, „In This Light And On This Evening”

Przemek Jurek

Jakiś czas temu przez świat – a właściwie głównie przez Wielką Brytanię – przetoczyła się tzw. Nowa Rockowa Rewolucja.

W skrócie chodziło o to, że niby gitarowe granie wraca do łask, młodzież zaczyna się bawić nie tylko przy techno, nastoletni chłopcy marzą o założeniu pierwszej kapeli, a nastoletnie dziewczyny zamiast do dyskotek chodzą na koncerty. Recenzenci co dwa dni odkrywali kolejne gwiazdy, nie bacząc na to, że nowe zespoły kopiują stare kapele i że sukces w znacznej mierze zawdzięczają ignorancji swoich młodocianych fanów (i egzaltacji recenzentów). Jedną z takich wylansowanych wtedy formacji był zespół Editors. Byli przystojni, mieli dobre ubrania, modne fryzury, grali gitarowo - i bez skrupułów

rżnęli z Joy Division.

Po Nowej Rockowej Rewolucji zostało niewiele. Większość zespołów wypaliła się już na debiucie. A Editors grają i idzie im coraz lepiej. Właściwie od początku szło im nienajgorzej. Ich piosenki miały swój urok - nie były tak dołujące jak twórczość kapeli Iana Curtisa, miały swoją - dość pogodną jednak - dynamikę. Na nowej płycie Editors poszli w tę samą stronę, co Joy Division po samobójczej śmierci swojego lidera - w kierunku przebojowej elektroniki. Czyli w kierunku dokonań New Order. Znów można więc toczyć dyskusje o epigoństwie, ale przyjmując, że lepiej jak artysta gra w czyimś stylu dobrze niż we własnym źle, album „In This Light…” można naprawdę polubić. Sceptycy powinni zacząć od singlowego „Papillon”. A całość - krótka i konkretna - to świetne kawałki do samochodu. Zwłaszcza o tej porze roku.